ÇOCUK KALDIM HEP

Yıldız Tümerdem

Çocuk Kaldım Hep

Karıncalarla paylaştım

Benim olan yaşam günlerimi

Dur durak bilmeyen

Çalışma sevincimle

   

 Kucak açtım sığırcıklara

 Serçelere, güvercinlere

 Sımsıcak, güçlü ellerimle

Sevda kokulu türküler söyledim

Duygu yüklü

 Çocuk kalmış yüreğimle

Anadolumun

Sıralanmış dağlarından 

Uçsuz bucaksız

Yemyeşil ovalarından

Yankılansın diye

El salladım ayrılıklarda

Dostlarım leyleklere

Göç yollarından dönerken

Hüznün gizlendiği sevgiyle               

Seslendim arkalarından  

Ön baharlarda dönün  

Bekleyeceğim özlemle

Paylaştım

Bilinmeyen yalnızlığı

Eylül akşamlarında, hüzünle

 

Güneşin son ışıklarında

Alevlenmiş aşkları gizleyen

Pembe, beyaz bulutlarla

Kucaklaştım

Sessizce... Sessizce

*Esin Kaynağım; Günlüğüm-15 Ağustos-Leyleklerin dönüşü- Bayramoğlu