YAZIK, ÇOK YAZIK

Sen; yedi renkli gök kuşağı

                        Olabilir misin?

Olamazsın

            Çünkü sen; ne güneşsin

Ne de evrene

                Bereket yağdıran

Kutsal yağmur damlası

Sen; yedi renkli gök kuşağı

                  Olamazsın    

                           

Sen, Gökyüzünde yaşayamazsın

                Bulutlarla arkadaş olamazsın

Mavi beyaz bulutlardan

            Dünyaya el sallayamazsın

Sen; yedi renkli gök kuşağı

                               Olamazsın

Çünkü o renkler doğanın

               Gerçek insana armağanı

                    O armağan sana değil

Sen; gerçekten insan olabildin mi?

            Taş devrinden bu yana

            Olamazsın da.

Sen; Doğaya düşmansın

           Yeşili beyninden silip atansın

Maviye arkanı dönerek

            Elleri ceplerinde dolaşansın

Temiz suyu kirletip tüketensin.

Doğal çevreyi
Yağmalayarak yok edensin.
Çocuklarımızı hasta edensin.

                Temiz kapını açamayansın.

               Paslı kilit vuransın. 

            

 Sen; yedi renkli gök kuşağı

             Olamazsın… Asla ama asla…           

Ne o renklere ulaşabilirsin

                                          Dostça

Ne de o renkler sana kucak açar

                                         Arkadaşça

Sıcacık tertemiz duygularla

                 Duyarlı bir insan olarak

           Yaşamamışsın… Yaşayamazsın…        

                               Yıldız Tümerdem