YAŞAM SUYU

Yıldız Tümerdem

Yaşam Suyu

 

Umut kuru bir yaprak

                  Sonbaharda savrulan

Çölde yalnız bir insan

                             Seraba doğru koşan

Bazen köpük baloncuk

                           Avucumuzda sönen

Susuz kıraç bir toprak

                          Yeşil otlar bitmeyen

Umut gölgesiz bir düş

                      Uyanınca kaybolan

Bir imge döngüsüyle

                    İnsanı kucaklayan

Ufuksuz, coşkun deniz

                           Dalgalarla oynaşan

Rüzgârlı bayırlarda

                  Gönülleri dolaşan

Umut Tanrıdan bir armağan

                        İnsana yaşam veren

Mutluluk muştucusu         

          Bir anda sevindiren

Umut her zaman yeşil

                Dağlarda çam kokulu

Gönülden kopup gelen

                          Coşkulu yaşam suyu...

                                   

*Kırmızı Kaplı-Yıldız Sinoplu-Günlüğü-Ankara Tıp Fakültesi-1962